علت بیماری اگزما

علت دقیق اگزما مشخص نیست! اما به نظر می‌رسد بیشتر در افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی آسم، تب یونجه و سایر آلرژی‌ها را دارند رخ می‌دهد. این نشان می‌دهد که یک عامل ژنتیکی (ارثی) در رشد اگزما وجود دارد. علاوه بر این، علائم این عارضه هنگامی که فرد در معرض برخی از مواد و موقعیت‌های خاص تحریک کننده قرار می‌گیرد، شعله‌ور شده و یا وخیم می‌شود. محرک‌های اگزما ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تحریک کننده پوست: موادی هستند که باعث سوزش، خارش یا قرمزی می‌شوند. آنها شامل صابون‌ها، مواد شیمیایی، عطرها و محصولات مراقبت از پوست هستند که رایحه خاص یا الکل دارند. برخی پارچه‌های ساخته شده از پشم و لباس‌های تنگ نیز می‌توانند پوست را تحریک کنند.
• آلرژن‌ها: موادی هستند که باعث ایجاد واکنش آلرژیک می‌شوند که ممکن است شامل عطسه، خارش و آبریزش از چشم و بینی باشند. برخی از آلرژن‌ها مانند گرده‌ها، موی حیوان خانگی یا مواد غذایی (در موارد نادر) نیز می‌توانند علائم اگزما را تحریک یا بدتر کنند.
• آب و هوا و محیط: رطوبت کم (هوای خشک) باعث خشکی و خارش پوست می‌شود. همچنین گرما و رطوبت زیاد باعث تعریق می‌شود که می‌تواند خارش را بدتر کند.
• استرس: استرس در برخی از افراد مبتلا به اگزما باعث شعله‌ور شدن این بیماری می‌شود. علاوه بر این، ممکن است عدم خاراندن پوست‌های تحریک شده ناشی از استرس، دشوار باشد.

علائم اگزما

علائم شایع این عارضه شامل موارد زیر هستند:

• خارش
• قرمزی پوست
• خشکی پوست
• پوسته پوسته شدن
• تشکیل برجستگی‌ها یا تاول‌های کوچک پُر از مایعات

در بزرگسالان، اگزما اغلب بر روی دست‌ها تأثیر می‌گذارد. در کودکان، اگزما در نواحی فضای داخلی آرنج و پشت زانوها بیشتر دیده می‌شود. در نوزادان، اگزما معمولاً در صورت، گردن و پوست سر نمود پیدا می‌کند.

عوارض اگزما

این بیماری عوارض بیرونی و داخلی متعددی همانند موارد زیر را دارد:

• خراشیدن یا مالش مناطق خارش‌دار می‌تواند به پوست آسیب وارد کرده و باعث ورود باکتری‌ها و ایجاد عفونت شود.
• زخم‌های سطحی و گاهی عمیق ممکن است هنگام خارش شدید پوست ایجاد شوند.
• اگزمای خارش‌دار می تواند خواب را مختل کند.
• برخی از افراد مبتلا به این عارضه، از فعالیت‌های اجتماعی خودداری می‌کنند.
• در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، التهاب ناشی از اگزما ممکن است علامت‌های تیر و تاریکی روی پوست باقی بگذارند که ماه‌ها ماندگار باشند.

عوامل خطر اگزما

یک عامل خطر، چیزی است که احتمالِ ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد. هر چه عوامل خطر بیشتر باشند، احتمال ابتلا به اگزما افزایش می‌یابد. به هر روی، عوامل خطر شامل موارد زیر هستند:

• والدینی که از اختلالات آلرژیک از جمله درماتیت آتوپیک، آسم و تب یونجه دارند، اغلب فرزندان آنها مبتلا به اگزما هستند.
• مواد محرک پوست از جمله پشم یا لباس مصنوعی، صابون یا مواد شوینده، مواد آرایشی یا عطر، گرد و غبار، حلال‌های شیمیایی و کلر
• درجه حرارت هوای سرد یا گرم، خشک یا هوای بسیار مرطوب
• عدم رطوبت پس از استحمام

افرادی که مستعد حساسیت هستند، نسبت به افرادی که آلرژی ندارند، بیشتر در معرض خطر درماتیت آتوپیک هستند.

برخی از آلرژن‌هایی که ممکن است با اگزما همراه باشد عبارتند از:

• گرده گیاه
• شوره حیوانات
• کنه‌های گرد و غبار خانگی
• کپک‌ها
• غذاهای خاص

اگزما می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما خطر این بیماری برای نوزادان و کودکان بیشتر است. افرادی که در نهایت به درماتیت آتوپیک مبتلا می‌شوند، بیش از نیمی از آنها در سال اول زندگی خود (یک سالگی)، دارای علائم بیماری هستند و تقریباً همه آنها قبل از سن پنج سالگی همچنان نشانه‌های بیماری را دارند. این وضعیت اغلب در بزرگسالی بهبود می‌یابد، اما نیمی از کسانی که در کودکی به این عارضه مبتلا هستند، تقریباً در بزرگسالی نیز به مقدار کمتری آن را تجربه می‌کنند.

پیشگیری از اگزما

بیشتر بیماران مبتلا به اگزما تحت مراقبت پزشک متخصص پوست که تشخیص دقیقی را انجام داده است، کاملاً بهبود می‌یابند. گاهی اوقات، اگزما می‌تواند به میکروارگانیسم‌ها، از جمله ویروس استافیلوکوکی یا تبخال سیمپلکس آلوده شود. این امر به این دلیل است که عملکرد لایه محافظتی پوست در اثر التهاب آسیب دیده است. در این شرایط، عفونت می‌تواند مسری باشد و به درمان آنتی بیوتیک نیاز دارد. یک سیگنال مهم می‌تواند ایجاد تب به علاوه درد در محل بثورات باشد.

مراحلی وجود دارند که می‌توان برای جلوگیری از شیوع اگزما انجام شوند:

• روال مراقبت از پوست را داشته باشید و توصیه‌های پزشک را برای سالم نگه داشتن پوست خود دنبال کنید.
• برای کارهایی مانند شستشو ظرف‌ها و فعالیت‌هایی که در تماس با مواد شیمیایی هستید، از دستکش استفاده کنید. برای جذب عرق از دستکش‌های نخی زیر دستکش پلاستیکی استفاده کنید. همچنین به خصوص در ماه‌های زمستان دستکش به دست کنید.
• برای حمام یا دوش خود از صابون ملایم استفاده کنید. بلافاصله پس از خشک کردن پوست، یک کرم مرطوب کننده یا پماد به خود بمالید تا پوست شما مرطوب شود. روزانه دو یا سه بار از کرم یا پماد استفاده کنید.
• به جای افزایش دمای آب گرم در زمان حمام کردن، آب را ولرم نگه دارید.
• حداقل روزانه هشت لیوان آب بنوشید. آب به مرطوب نگه داشتن پوست کمک می‌کند.
• سعی کنید از گرمای زیاد و عرق کردن خودداری کنید.
• لباس‌های گشاد تولید شده از پنبه و سایر مواد طبیعی را بپوشید. لباس‌های جدید را قبل از پوشیدن بشویید.
• از تغییرات ناگهانی دما و رطوبت خودداری کنید.
• یاد بگیرید که ریشه استرس در زندگی خود را بشناسید و نحوه مدیریت آن را یاد بگیرید. ورزش منظم هوازی، سرگرمی‌ها و تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن یا یوگا ممکن است به شما در این زمینه کمک کنند.
• قرار گرفتن در معرض تحریک کننده‌ها و آلرژن‌های را محدود کنید.
• از خراشیدن و ساییده شدن نواحی خارش‌دار پوست خودداری کنید.

مشاهده مطالب زیر به شما پیشنهاد می شود

انواع اگزما

مواد غذایی مفید در خصوص پیشگیری و درمان اگزما

تاثیر آب یونیزه قلیایی بر روی بیماری های پوستی

درمان شدگان بیماری های پوستی